Όταν μιλάμε για μπάντες όπως οι Starsailor, το πράγμα δυσκολεύει. Είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένοι με στιγμές και αναμνήσεις, με αποτέλεσμα να εξαλείφουν σχεδόν αυτόματα κάθε πιθανό ψεγάδι που ενδεχομένως να μπορούσε κάποιος να τους καταλογίσει στα 25 χρόνια της πορείας τους.
Από την άλλη βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση, τέτοια συνθήκη δεν υφίσταται· ο James Walsh και η παρέα του παραμένουν πιστοί στο όραμά τους που τέθηκε επί τάπητος πίσω στο 2001 με το Love Is Here. Σημειωτέον, με το πρώτο τους άλμπουμ, μας χάρισαν τα 2 τραγούδια (τα βρίσκεις παρακάτω) που στις μέρες μας, δεν ξέρω αν είναι σπάνιο να γραφτούν και να αναγνωριστούν, είναι όμως σίγουρα από εκείνα που ένα σωρό καλλιτέχνες εύχονται να ειχαν στη μουσική τους φαρέτρα.
Σαφέστατα και στα χρόνια που παρουσιάστηκαν ως πρωτοεμφανιζόμενοι ίσως να ήταν πιο βατός στόχος το να "καπαρώσεις" μία συγκεκριμένη και χαρακτηριστική ταυτότητα - ήχο, ωστόσο και πάλι, αυτό δε θα έπρεπε να θεωρείται ούτε αυτονόητο ούτε δεδομένο. Γιατί και σήμερα, και παρότι είναι πολύ πιο φειδωλοί όσον αφορά τις κυκλοφορίες τους, αν βάλεις να ακούσεις δίσκο τους, αντιλαμβάνεσαι με μιας σε ποιους ανήκουν τα κομμάτια. Συμφωνούμε όλοι πως έτσι "χτίζεται" η διαχρονικότητα, σωστά;
Στη σφαίρα της αιωνιότητας λοιπόν, έχουν οπωσδήποτε περάσει τα παρακάτω τραγούδια. Και πέρα από το ότι είναι σχεδόν απίθανο να μην τα γνωρίζεις, να μην τα έχεις σιγοψιθυρίσει, να μην τα έχεις βάλει τέρμα στο αμάξι ή στο... diskman, λειτουργούν ως μία υπέροχη, μελωδική παρακαταθήκη και για τους ίδιους. Έχουν επιλεχθεί με υποκειμενικά κριτήρια και κολουθούν με χρονολογική σειρά.
Poor Misguided Fool
Θυμάμαι να έχω διαβάσει στο NME μία κριτική που έλεγε πως είναι καλύτερο από το Alcoholic αλλά χειρότερο από το Good Souls. Παρότι δε συμφωνώ με το δεύτερο σκέλος, υποθέτω πως αυτό είναι το κομμάτι που τους έθεσε ως συγκρίσιμο ποσό με μπάντες όπως οι Coldplay, οι Travis και τον Badly Drawn Boy. Άσχετα βέβαια, αν δε βλέπω τον λόγο.
Alcoholic
Ο αστικός μύθος θέλει την προσθήκη του Barry Westhead στο συγκρότημα καθοριστική για την ολοκλήρωση του εν λόγω τραγουδιού, μία εκδοχή του οποίου προϋπήρχε πολύ καιρό προτού διαμορφωθεί το άλμπουμ Love Is Here. Αν είναι έτσι, θα τον ευγνωμονούμε για πάντα.
Four To The Floor
Αυτό ίσως να είναι το πιο αναγνωρίσιμό τους track, και με μία μελωδία που επιβάλλει το κούνημα του κεφαλιού πάνω κάτω στον ρυθμό. Το δε "I could have it all Whenever you are near", είναι ο ιδανικός στίχος για oldschool αφιερώσεις. Τα Silence Is Easy και Way To Fall τα έχουν πάει επίσης εξαιρετικά καλά στα charts - τότε που είχαν περισσότερη σημασία.
In The Crossfire
Πρόκειται για το πρώτο κομμάτι πολιτικού περιεχομένου στην πορεία της μπάντας. Ουσιαστικά καταγγέλλει το παρεάκι των Tony Blair και George W. Bush για τον πόλεμο στο Ιράκ και μεταξύ μας, αυτός δεν είναι ο λόγος για τον οποίο προστέθηκε στη μίνι λίστα. Απλώς μας αρέσει.
Tell Me It's Not Over
Στα ωραία εκείνα χρόνια που κυκλοφόρησε αυτό το κομμάτι, υπήρχε ακόμα MySpace (και MTV) και τότε, είχε κάνει πρεμιέρα σε αυτό του MTV. Μιλάει για χωρισμό, ενδεχομένως να είναι από τους πιο "εμπορικούς" ήχους των Starsailor, όμως, άρεσε και αρέσει ακόμα και αυτό έχει σημασία.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

